Αξιοθέατα

Το μινωϊκό ανάκτορο είναι ο κύριος επισκέψιμος χώρος της Κνωσού, σημαντικής πόλης κατά την αρχαιότητα, με συνεχή ζωή από τα νεολιθικά χρόνια έως τον 5ο αι. μ.Χ. Είναι χτισμένο στο λόφο της Κεφάλας, με εύκολη πρόσβαση στη θάλασσα αλλά και στο εσωτερικό της Κρήτης. Κατά την παράδοση, υπήρξε η έδρα του σοφού βασιλιά Μίνωα. Συναρπαστικοί μύθοι, του Λαβύρινθου με το Μινώταυρο και του Δαίδαλου με τον Ικαρο, συνδέονται με το ανάκτορο της Κνωσού. Οι πρώτες ανασκαφές έγιναν το 1878 από τον Ηρακλειώτη Μίνωα Καλοκαιρινό. Ακολούθησαν οι ανασκαφές που διεξήγαγε ο Άγγλος Sir Arthur Evans (1900-1913 και 1922-1930) και που αποκάλυψαν ολόκληρο το ανάκτορο.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου είναι από τα πιο μεγάλα και αξιόλογα μουσεία στην Ελλάδα και ένα από τα σημαντικότερα στην Ευρώπη. Τα εκθέματά του περιλαμβάνουν αντιπροσωπευτικά δείγματα από όλες τις περιόδους της κρητικής προϊστορίας και ιστορίας, που καλύπτουν περίπου 5.500 χρόνια, από τη νεολιθική εποχή μέχρι τους ρωμαϊκούς χρόνους. Κυρίαρχη θέση, όμως, στις συλλογές του κατέχουν τα μοναδικά αριστουργήματα της μινωικής τέχνης, την οποία μπορεί κανείς να θαυμάσει σε όλη της την εξέλιξη. Η συλλογή με τις μινωικές αρχαιότητες είναι η σημαντικότερη στον κόσμο και το μουσείο δίκαια θεωρείται το κατ' εξοχήν μουσείο του μινωικού πολιτισμού.

Καστέλλο ντελ Μόλο (Castello del Molo), Ρόκκα α Μάρε (Rocca a Mare), Κούλες, ονομασίες που αποδίδονται στο Θαλάσσιο Φρούριο που δεσπόζει στην είσοδο του ενετικού λιμανιού. Κτίζεται από τους Βενετούς, πριν από την κατασκευή της νέας ενετικής οχύρωσης, με σκοπό να προστατεύει το λιμενοβραχίονα και το λιμάνι. Αποκτά την τελική του μορφή την περίοδο 1523-1540 αντικαθιστώντας προγενέστερες κατασκευές που καταστράφηκαν από σεισμούς και άλλες αιτίες. Οι πρώτες αναφορές που έχουμε για το φρούριο ανάγονται στις αρχές του 13ου αιώνα, ενώ η πρώτη απεικόνισή του έγινε από τον Φλωρεντινό μοναχό Χριστόφορο Μπουοντελμόντι (C. Buondelmonti) το 1429.

Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης λειτουργεί μέσα στα πλαίσια του Πανεπιστημίου Κρήτης καλύπτοντας όλες τις δραστηριότητες ενός πλήρους και σύγχρονου μουσείου:
- Διατηρεί και αναπτύσσει συλλογές,
- Πραγματοποιεί έρευνες για το φυσικό περιβάλλον,
- Συνεισφέρει στην εκπαιδευτική διαδικασία όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης και
- Προβάλλει στους εκθεσιακούς του χώρους τις ιδιαιτερότητες του περιβάλλοντος της Κρήτης και της Μεσογείου.
Η εντυπωσιακή του ανάπτυξη κατά την τελευταία δεκαετία αντικατοπτρίζει από τη μια τη μεγάλη ανάγκη της κοινωνίας για τη σωστή περιβαλλοντική ενημέρωση και από την άλλη τη συνέπεια και τον επαγγελματισμό των εργαζόμενων σε αυτό.

Το Μουσείο του Νίκου Καζαντζάκη βρίσκεται μόλις 15 χιλιόμετρα από το Ηράκλειο, στην κεντρική πλατεία του ιστορικού και γραφικού χωριού Μυρτιά (πρώην Βαρβάροι), εκεί όπου γεννήθηκε ο πατέρας του Καζαντζάκη, καπετάν Μιχάλης. Φιλοξενεί χειρόγραφα, επιστολές, έγγραφα, φωτογραφίες, προσωπικά αντικείμενα, σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό και άλλα αντικείμενα που κρατούν ζωντανή τη μνήμη του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα, μεταφραστή και φιλόσοφου του 20ου αιώνα.

Η Φαιστός αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του μινωικού πολιτισμού και τη σπουδαιότερη σε πλούτο και δύναμη πόλη της νότιας Κρήτης. Είναι χτισμένο σε ένα ύψωμα στο δυτικό άκρο της μεγαλύτερης και πλουσιότερης πεδιάδας της Μεσσαράς. Από αρχαιολογική άποψη η Φαιστός είναι η δεύτερη σε σπουδαιότητα μινωϊκή πόλη μετά την Κνωσσό.

Ο οχυρωματικός περίβολος του ενετικού Χάνδακα του 16ου-17ου αι. αποτελείται από επτά επιβλητικούς, ισχυρούς στην κατασκευή τους προμαχώνες, που ενώνονται μεταξύ τους με ευθύγραμμα τμήματα. Τα ονόματά τους προέρχονται άλλοτε από μικρές παρακείμενες εκκλησίες: Άγιος Ανδρέας, Παντοκράτορας, Βηθλεέμ, Ιησούς, άλλοτε από ονόματα προβλεπτών και αξιωματούχων που έδρασαν την περίοδο εκείνη στην Κάντια: Μαρτινέγκο, Βιττούρι ή τέλος από χαρακτηριστικά της περιοχής όπου βρίσκονται: Σαμπιονάρα (ή της Άμμου). Σημαντικά αρχιτεκτονικά μνημεία αποτελούν οι πύλες του οχυρωματικού περιβόλου που εξυπηρετούσαν στη σύνδεση της πόλης με την ύπαιθρο. Τα τείχη, που άντεξαν την εικοσαετή και πλέον πολιορκία των Οθωμανών στα μέσα του 17ου αιώνα, οριοθετούν μέχρι σήμερα την παλιά πόλη του Ηρακλείου.
Ο τάφος του Νίκου Καζαντζάκη βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του Ηρακλείου, πάνω στα ενετικά τείχη στον προμαχώνα Μαρτινένγκο, με θέα όλη την πόλη του Ηρακλείου.

Το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης (Ι.Μ.Κ.) που ιδρύθηκε το 1953 από την Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών (Ε.Κ.Ι.Μ.) παρουσιάζει μια συνολική εικόνα της ιστορίας της Κρήτης από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες έως τη σύγχρονη εποχή. Αρχικός στόχος των ιδρυτών του Ι.Μ.Κ. υπήρξε η συγκέντρωση και διαφύλαξη ενός πολύτιμου αρχαιολογικού, εθνογραφικού και ιστορικού υλικού από την μεσαιωνική και τη νεότερη περίοδο της ιστορίας της Κρήτης.

Ο αρχαιολογικός χώρος των Μαλίων βρίσκεται στη βόρεια παραλία της Κρήτης, 3 χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης των Μαλίων, δίπλα στην παραλία Ποταμός. Το ανάκτορο των Μαλίων είναι το τρίτο σε μέγεθος σημαντικότερο παλάτι στην Κρήτη, με έκταση 7.500 τ.μ., μετά τα παλάτια της Κνωσού και της Φαιστού. Σύμφωνα με την μυθολογία εδώ βασίλευε ο Σαρπηδόνας, αδελφός του Μίνωα και γιός του Δία και της Ευρώπης. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, το παλάτι των Μαλίων χτίστηκε το 1.900 π.Χ. ενώ γύρω από αυτό αναπτύχθηκε οικισμός ο οποίος σώζεται μέχρι σήμερα και έτσι μετατρέπεται σε ανακτορικό κέντρο – πόλη.

Το Οροπέδιο Λασιθίου είναι μια πανέμορφη πεδιάδα που περικλείεται από βουνά και είναι γνωστό για τους γραφικούς πια ανεμόμυλους. Τις δεκαετίες ’50 και ’60 το οροπέδιο ήταν ένα από τα πρώτα αιολικά πάρκα της Ευρώπης. Υπήρχαν χιλιάδες ανεμόμυλοι που αντλούσαν τα υπόγεια ύδατα, με τα οποία πότιζαν τις καλλιέργειες τους οι κάτοικοί του. Τα 18 γραφικά χωριά του Οροπεδίου είναι κτισμένα στους πρόποδες των τριγύρω βουνών, αφήνοντας τον κάμπο ελεύθερο για καλλιέργεια, και συνδέονται μεταξύ τους με έναν κυκλικό δρόμο μήκους 23km.

Η Σπιναλόνγκα είναι ένα ενδιαφέρον αξιοθέατο, μιά νησίδα στην είσοδο του κόλπου του Μιραμπέλο. Το 1579 οι Ενετοί κατακτητές της Κρήτης έχτισαν ισχυρότατο φρούριο, το οποίο παρέμεινε στην κυριαρχία τους και μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους, το 1669. Το 1903, με απόφαση της Κρητικής πολιτείας, ορίστηκε ως τόπος διαμονής των λεπρών της Κρήτης και παρέμεινε ως αποθετήριο των λεπρών της χώρας μέχρι το 1957. Τα καραβάκια προς το νησάκι φεύγουν από το χωριό της Ελούντας, περίπου 8 χλμ βορείως του Αγίου Νικολάου.

Η Κρήνη Μοροζίνι (Λιοντάρια) είναι η γνωστότερη κρήνη του Ηρακλείου, σημείο αναφοράς τόσο για τους κατοίκους του, όσο και για τους επισκέπτες του. Σήμερα, μετά από τα αναστηλωτικά έργα, η κρήνη αποτελεί ένα από τα ωραιότερα μνημεία της πόλης. Η οκτάλοβη δεξαμενή της στηρίζεται πάνω σε ειδική εξέδρα με τρεις αναβαθμούς. Διακοσμείται με ανάγλυφες μυθολογικές παραστάσεις, θαλάσσιες μορφές, όπως τρίτωνες και δελφίνια, καθώς και διάφορα οικόσημα. Πάνω από τη δεξαμενή υψώνονται τέσσερα λιοντάρια, από τα στόματα των οποίων έρεε νερό. Στην κορυφή της κρήνης δέσποζε ένα μεγάλο άγαλμα του Ποσειδώνα, το οποίο, όμως κατέρρευσε, πιθανώς από σεισμό.

Η Ντία ή Δία είναι ένα μικρό ακατοίκητο νησάκι στα βόρεια της Κρήτης, στην περιοχή του Ηρακλείου. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 7 ναυτικά μίλια από το Ηράκλειο και δεν έχει καθόλου υποδομές, παρά μόνο μια εκκλησία, που τιμά την Ανάληψη. Κατά την αρχαιότητα η Ντία, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ναυσιπλοΐα ιδιαίτερα κατά τους Μινωικούς και Μεσαιωνικούς χρόνους ενώ κατά τη διάρκεια των Μινωικών χρόνων το νησί κατοικούνταν. Σύμφωνα με τον Κουστώ, ήταν το μεγαλύτερο και σημαντικότερο λιμάνι της Κνωσού. Η Ντία είναι ενταγμένη στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Φύση (Natura 2000) λόγω της πολύ σημαντικής βιοποικιλότητας που συναντάει κανείς στο νησί, υπάρχουν πολλά προστατευόμενα είδη, χλωρίδας και πανίδας και είναι ελεγχόμενη κυνηγετική περιοχή.

Το Crete Golf Club είναι το μοναδικό γήπεδο γκολφ 18 οπών στην Κρήτη και ένα από τα πιο εντυπωσιακά γήπεδα γκολφ της Μεσογείου. Είναι εύκολα προσβάσιμο και σε μικρή απόσταση από τη Χερσόνησο, αλλά και από το αεροδρόμιο του Ηρακλείου μέσα σε 25 λεπτά (24 χιλιόμετρα). Έχει κατασκευαστεί με τα διεθνή πρότυπα PGA από τον αρχιτέκτονα Bob Hunt, μέλος της αγγλικής PGA. Κάθε τρύπα έχει κατασκευαστεί ξεχωριστά και σε αρμονία με το γύρω τοπίο, προσφέροντας πανοραμική θέα τόσο στα βουνά της Κρήτης όσο και στο Αιγαίο Πελάγος.

Πρόκειται για ένα μουσείο λαογραφικό, ζωντανό, που συγκεντρώνει διάφορες πτυχές της Κρητικής παράδοσης και του λαϊκού πολιτισμού της Κρήτης. Το μουσείο έχει πάρει το όνομά του από τον λυχνοστάτη, τα στηρίγματα δηλαδή που χρησιμοποιούσαν παλιότερα για να τοποθετούν τους λύχνους (φανάρια λαδιού) που φώτιζαν τα σπίτια. Εκτείνεται σε μία έκταση 7.000 τ.μ. και στην κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν μόνο πρωτογενή υλικά, όπως η πέτρα, το ξύλο και ο πηλός, ενώ αποφεύχθηκε η χρήση μηχανικών μέσων (εκσκαφείς, φορτωτές, μπετονιέρες). Περιλαμβάνει τέσσερις κύριες ενότητες: Λαογραφική, Φυσιογνωστική, Καλλιτεχνική και της Προβιομηχανικής Τεχνολογίας